ممکن است افراد به دلایل مختلفی دندان های خود را از دست بدهند. روش های متفاوتی برای جایگزینی این دندان از دست رفته به کار می روند که یکی از رایج ترین آنها ایمپلنت دندان است. ایمپلنت دندان یک میله کوچک و پیچی شکل است که از طریق یک جراحی کوچک در استخوان فک بیمار جا داده می شود. این میله در استخوان فک جوش خورده و به عنوان پایه دندان عمل می کند. سپس تاج مصنوعی دندان بر روی آن متصل می شود و به عنوان یک دندان طبیعی دیده می شود.

ایمپلنت دیجیتال چیست؟

حوزه دندانپزشکی مانند سایر حوزه ها روز به روز به منظور راحتی زندگی بیماران، دستخوش تغییرات و پیشرفت های متفاوتی شده است. ایمپلنت دندان نیز از این قاعده مستثنی نیست. ایمپلنت دیجیتال یک نسل پیشرفته از ایمپلنت دندان است که مراحل انجام آن با جدیدترین فناوری های علم دندانپزشکی انجام می شود. پیشرفت‌ های علم و ابزارهای دندانپزشکی، باعث تمرکز بیشتر بر روی اجزای دیجیتال در این حوزه شده است.

با اینکه رضایت افراد از ایمپلنت دیجیتال به نسبت نوع سنتی و معمولی آن بیشتر است، اما این روش مناسب همه افراد نیست و در شرایط خاصی توصیه می شود.

روش کاشت ایمپلنت دیجیتال چگونه است؟

ایمپلنت دندان دیجیتال با بهره‌ گیری از فناوری سه بعدی و بدون نیاز به جراحی ساخته می‌ شود. در این روش، ابتدا با توجه به ابعاد استخوان فک، مدل کامپیوتری طراحی می ‌شود و سپس با برش حداقلی و بدون نیاز به بخیه، اقدام به کاشت می‌ شود که باعث کاهش حداقلی درد می ‌شود. در فرآیند اجرای این روش، از مدل ‌سازی سه بعدی کامپیوتری برای بررسی موقعیت رشته‌ های عصبی و وضعیت استخوان فک استفاده می‌ شود. این اطلاعات به دندانپزشک کمک می ‌کنند تا با حداقل برش یا شکاف در فک، ایمپلنت دندان را اعمال نماید.

اگر استخوان فک بیمار تراکم و قطر کافی نداشته باشد، پیوند استخوان انجام می شود. سپس با استفاده از اسکنر سه بعدی، اطلاعات کافی از وضعیت دندان و فک بیمار به دندانپزشک داده می شود تا بتوان ایمپلنت دیجیتال را طراحی کنند.

پس از آماده شدن پایه ‌های ایمپلنت دیجیتال، دندانپزشک با استفاده از بی‌ حسی، برش بسیار کوچک و سطحی روی لثه ایجاد می شود تا پایه ایمپلنت در آن قرار بگیرد. بعد از 8 تا 12 هفته و بعد از جوش خوردن پایه ایمپلنت به استخوان فک، تاج دندان بر روی پایه قرار داده می شود.