ارتودنسی پیشگیرانه جهت رفع مشکلات دهان و دندان کودکان انجام می شود و با انجام این کار می توان بسیاری از مشکلات دندان کودک را پیش از رشد دندان های دائمی پیشگیری و درمان کرد. زیرا اگر این مشکلات درمان نشوند باعث ایجاد مشکلات شدید تری در بزرگسالی می شود. در سنین کودکی چون دندان ها و فک انعطاف پذیری بیشتری دارند، زودتر درمان شده و هزینه آن هم طبیعتا کمتر می شود.

اقدامات پیشگیرانه در این نوع ارتودنسی

برای درمان در این نوع ارتودنسی یک سری اقداماتی صورت می گیرد که می توان به موارد زیر اشاره کرد:

استفاده از فضا نگهدارنده

فضا نگهدارنده ها از ابزارهای ارتودنسی پیشگیرانه هستند که باعث می شود هنگام از دست رفتن دندان های شیری، فضا برای رشد دندان دائمی وجود داشته باشد. در نتیجه استفاده از این ابزار، دندان ها در جای درست درآمده و بدین وسیله کودک از درمان های ارتودنسی سنگین در آینده نجات پیدا خواهد کرد.

هدایت رشد دندان و کشیدن آن ها

سن 6 سالگی موقع افتادن دندان های شیری است، اما اگر این اتفاق نیفتد و در عین حال دندان های دائمی شروع به درآمدن کنند، به دلیل نبود فضای کافی، دندان های داذمی در جای درست خود رشد نمی کنند. اما اگر در این زمان دندان های اضافی کشیده شوند، باعث ایجاد فضای خالی بیشتری برای رشد دندان های دائمی می شود.

جلوگیری از مکیدن انگشت

مکیدن انگشت شست سبب بیرون زدگی بیش از حد دندان های فک بالا (اوربایت) می شود که رفع این ناهنجاری نیازمند درمان ارتودنسی است. اگر از ابزارهای دندانپزشکی برای جلوگیری از این عمل استفاده شود، دیگر نیازی به ارتودنسی دندان در آینده نخواهد بود.

هدبندهای دندانپزشکی

هدبندها به طور موقت در خانه هنگام خواب برای ایجاد فضا و به منظور منظم کردن دندان های دائمی فرد استفاده می شود. این ابزار نیز، انتخابی پیشگیرانه برای اصلاح رشد مولارهای بالا و پائین و فیت کردن آنهاست.

سن مناسب برای انجام ارتودنسی پیشگیرانه

متخصصان توصیه می کنند که اولین چکاپ دندان های کودک در سن 7 سالگی شروع شود و پیشنهاد می کنند این روش ارتودنسی را در کودکان 8 ساله استفاده کرد. متخصص ارتودنسی با بررسی رشد فک و دندان، مشکلات دندانی که 5-4 سال دیگرامکان بروز دارند را تشخیص داده و با درمان به موقع از وقوع آن ها، پیشگیری می کند.

در سنین پائین دندانها به طور محکم به استخوان آرواره متصل نبوده و امکان حرکت آنها به راحتی امکان پذیر است. هر چه سن بالا می رود اتصال دندان ها محکم تر شده و دندان ها سخت تر روی استخوان آرواره به حرکت در می آیند. در نتیجه طول درمان نیز بیشتر شده و درمان سخت تر خواهد بود.

منبع: https://www.orthodoctor.ir/