ارتودنسی دندان اضافی نوعی ارتودنسی است که برای رفع مشکلات و ناهنجاری های دهان و دندان کاربرد دارد. تقریباً بین یک تا چهار درصد از کل مردم جهان، دندان اضافه دارند. این مشکل در مردان نسبت به زنان شایع تر است. اغلب اوقات تنها یک دندان اضافی در دهان فرد وجود دارد، اما برخی اوقات ممکن است چند دندان اضافی وجود داشته باشد.

از آن جا که دندان اضافی می تواند باعث بروز مشکلات زیادی در خصوص عملکرد دندان ها و مشکلات زیبایی شود بایستی هر چه سریعتر تشخیص داده شود.

علل و عوامل رشد دندان های اضافی

دندان اضافی به شکل های مختلفی همچون میخی شکل، مخروطی شکل، دکمه ای، مکمل، می تواند وجود داشته باشند. همچنین این دندان ها می توانند در جلو یا پشت دندان رشد کرده و یا دقیقاً در مجاورت دندان های طبیعی رشد کنند. این وضعیت گاهی سبب احساس درد در فرد میشود و روی غذا خوردن و صحبت کردن وی تأثیر مخربی میگذارد. علل مختلفی برای رشد دندان اضافی وجود دارد که عبارتند از:

• دو نیمه شدن جوانه یک دندان و تبدیل به دو دندان
• فعالیت بیش از حد غشاء دندان و بافت شکل دهنده جوانه دندان ها در فک بالا
• ارث و ژنتیک

کشیدن دندان اضافی در ارتودنسی

دندان های اضافی باعث بروز مشکلات متعددی برای فرد می شوند که درمان آن ها معمولاً به صورت کشیدن دندان می باشد. اگر دندان اضافی از بیرون آمدن دندان های کناری ممانعت کند و یا باعث شلوغی و بهم ریختگی دندان ها شود، در اینصورت باید فوراً تحت درمان قرار گیرد. اگر اقدامی برای دندان اضافی انجام نشود، در آینده لازم است برای اصلاح وضعیت دندان ها از ارتودنسی استفاده شود.

دندان های اضافی بیشتر در فک بالا پدیدار می شوند تا در فک پایین. در واقع می توان گفت 90 درصد از دندان های اضافی در فک بالا و حدود ده درصد آن ها در فک پایین رخ می دهند. بیشترین مورد نیز بین دو دندان جلو در ناحیه فک بالاست. دومین دندان شایع، دندان آسیای بزرگ است که به صورت اضافی رشد می کند.

اگر بخواهیم شایع ترین دندان اضافی در ناحیه فک پایین را معرفی کنیم، دندان های آسیای کوچک خواهند بود. دندان های اضافی می توانند شباهت زیادی به دندان های نرمال و طبیعی داشته باشند. در برخی از موارد نیز هیچ گونه شباهتی به دندان های اصلی نداشته و مخروطی شکل هستند. به ندرت دندان های شیری اضافی دیده شده اند. دندان های اضافی ممکن است به صورت چندتایی، تکی، نهفته و یا رویش یافته باشند.

منبع: https://www.orthodoctor.ir/