بلیچینگ از جمله حرفه ای ترین خدمات و درمان های دندانپزشکی است، که به کمک آن رنگدانه های غیرطبیعی که بر روی سطح دندانها چسبیده اند را از بین می‌برند. اما نکته جالبی که درباره بلیچینگ وجود دارد این است که، روکش ها و ایمپلنت های دندانی با کمک این روش سفید نمی‌شوند!

روند بلیچینگ دندان کاملا علمی و عملی است. در این روش از هیدروژن پراکساید برای اکسید کردن رنگدانه های غیر طبیعی که روی سطح دندان ها چسپیده اند، استفاده می‌شود. بسیاری از افراد تصور می‌کنند که دو فرآیند بلیچینگ و سفید کردن دندان ها یک نوع درمان هستند. اما در حقیقت این دو هر چند که به منظور سفید کردن دندان ها هستند، اما تفاوت های زیادی با هم دارند.

سفید کردن دندان تنها یک فرآیند ساده است که سطوح خارجی دندان ها را از لکه ها پاک می‌کند. بیشتر موادی که در سفید کردن دندان ها وجود دارد، درمحصولات بهداشت دهان مانند خمیردندان ها نیز دیده می‌شود. بلیچینگ دندان اما فرآیندی پیچپیده تر است که عملکردی متفاوت و البته بسیار کاربردی تر از سفید کردن دندان ها دارد.

در کل دو فرآیند مختلف بلیچینگ در دسترس هستند:

‌روش خانگی

باید یک جلسه با مطب ارتودنسی خودتان هماهنگ کنید. در این جلسه متخصص ارتودنسی از دندان های بالا و پایین شما با دقت یک قالب می‌گیرد. جلسه بعد، متخصص ارتودنسی به شما قالبی که در جلسه پیش گرفته بود را تحویل خواهد داد. او به شما می‌گوید که چگونه و از چه طریقی دندان های خود را بلیچینگ کنید.

بطور معمول درصد و غلظتی حدود 3 تا 20 درصد از هیدروژن پراکساید در روش بلیچینگ خانگی توصیه می‌شود. یعنی مقداری از هیدروژن پراکساید و سایر مواد بلیچینگ را به اندازه ای که متخصص ارتودنسی به شما می‌گوید را درون قالب گذاشته، سپس دقیقا به همان مدت زمانی که او گفته استفاده می‌کنید.

‌ در مطب دندانپزشکی

یکی از معایب بلیچینگ خانگی این است که در بیشتر موارد به دلیل اشتباه در ترکیب و استفاده از مواد، حساسیت های مختلفی در دندان ها و بافت های دهان ایجاد می‌شود. این روش اما در مطب چون با ابزار حرفه ای صورت می‌گیرد، احتمال آسیب و حساسیت به حداقل می‌رسد. درصد و خلوص هیدروژن پراکساید در این روش چیزی بین 15 تا 44 درصد است.

نکته بسیار مهم: اگر مواد و فرمول های بلیچینگ دندان برای یک مدت طولانی بر روی دندان ها باقی بمانند، تاثیرات بدی بر روی آنها خواهد گذاشت. کمترین پیامد در این وضعیت افزایش حساسیت دندان است.

منبع: https://www.orthodoctor.ir/